Rabo

Door Allebach

De Nederlandse bankiersploeg heeft nog nooit veel sympathie van mijn zijde gehad.
Eerder dit jaar, tijdens de Giro, leek daar verandering in te komen. Een ploeg met jonge honden die iedere dag vol in de beugel gingen, kijk daar wordt ik vrolijk van. Maar met het naderen en in de belangrijkste koers van het jaar gaat het zo als gewoonlijk weer mis.
Op het Nederlands kampioenschap gaat eenling Nikki Terpstra, van Milram, met het vel begeerde rood-wit-blauwe tricot aan de haal.
Gehele Raboploeg inclusief begeleiding tonen zich erg slechte verliezers. Zoals vaker bij de Raboploeg lijkt het erop dat renners en teamleiding in de wedstrijd niet op één lijn zitten.
Ook in de, nu al beruchte, 2e etappe naar Spa gaat het weer eens mis.
In de verraderlijke afdeling van de Stockeu gaat een deel van het peloton tegen de grond waaronder een aantal favorieten. It’s all in the game, de Tour wacht op niemand zou je denken, maar zodra in Stavelot het “veilige” asfalt wordt bereikt neutraliseert gele truidrager Fabian Cancellara de koers en het vervolg hiervan. Later zal Fabian deze actie en het opgeven van zijn gele trui verklaren als zijnde fairplay. Hij vergeet echter erbij te vertellen dat alles tot doel had om de aan epilepsie lijdende gebroeders Schleck terug te laten komen. Fabian weet heel goed dat deze 2 bij het minste geringste zuchtje wind omdonderen. Een aantal favorieten en kanshebbers hadden hier een slag kunnen slaan waaronder de Rabo”s: Gesink, Mensof en Freire, ook Thor Hushovd en Toni Martin waren aanwezig. Maar allen laten zich met speels gemak ringeloren door de gele truidrager Fabian Cancellara. Rabo ploegleider Adrie van Houwelingen heeft nog verschillende keren, ter vergeefs, geprobeerd zijn renners tot aanvallen aan te sporen.
Het ontlokte Adrie tot de volgende uitspraak: Liever succes en dan het hele peloton tegen, dan veel vrienden en geen succes. Adrie wist het al: de Tour wacht op niemand.