Doping

Nog niets geschreven over doping, komt waarschijnlijk ook omdat het in de media erg rustig is.
Opvallend is wel het rijden van een aantal favorieten, Cadel Evans, Carlos Sastre en Dennis Mensof, zij werden links en rechts voorbij gereden door knechten.
Over Dennis Mensof heb ik na de “proloog” gezegd dat hij nog wel eens op zijn eigen bloed kon rijden. Niet zo gek als de prestaties tijdens deze Tour legt naast zijn prestaties in de Giro.
De berichtgeving rond Mensof is niet echt open te noemen, alles wat er naar buiten komt is veel al dagen later. Iets wat niet betrouwbaar overkomt.

Een week voor de Tour opgeroepen als getuige in de zaak Bernhard Kohl. Niet onbelangrijk om te weten dat Kohl bij de jeugdopleiding van de Rabobank heeft gereden.
En nu blijkt dat hem voor de start van de Tour gevraagd is voor toestemming om, met de hedendaagse kennis, zijn urine monsters van vorig jaar opnieuw te laten onderzoeken.
Hij moet wel, als wielrenner staat hij met zijn rug tegen de muur, tegenwerking maakt je meteen verdacht.
Het geeft meteen aan dat de schrik er bij Mensof goed in zit, want zijn rijden zag er niet erg zelfverzekerd en stabiel uit.
Na het collectief opvallend rijden van Italianen, Belgen en Spanjaarden, is het nu de beurt aan renners met Engels als moedertaal. Mark Cavendish pakt op onnavolgbare wijze 6 toursprints, Bradley Wiggings heeft alles al op de baan gewonnen en rijd nu met de allerbeste mee. In hun kielzog volgen Mark Renshaw en Nicolas Roche (zoon van).
Over andere renners doe ik geen uitspraken, maar wacht rustig af. De ontkenningen en/of bekentenissen komen vanzelf. Als het nu niet is dan wel in de komende jaren.
Doe wel een andere voorspelling, de volgende grote renner komt uit Zuid-Amerika, met name Venezuela onder leiding van Hugo Chávez leent zich uitermate goed tot het verrichten van “top”prestaties.

Voor er commentaar komt, Mensof is bewust zo geschreven. Als wielrenner vindt ik het helemaal niks, kan Menchov ook niets aan doen ligt aan mij.